Szczegóły Zrób różnicę w meblach w stylu barokowym, rokokowym

Jest złoty ze zdobionymi ozdobami, tapicerowany pięknym jedwabiem: to barokowa sofa. Czy jest to kanapa w stylu rokoko? Oba te style mebli są piękne i pożądane, ale czy znasz różnicę między barokiem a rokokiem? Podczas eksploracji tych stylów staje się oczywiste, że chociaż każda z nich ma charakterystyczne cechy, istnieją dobre powody, dla których czasami trudno jest odróżnić barok od rokoka.

Barokowa definicja

Barok faktycznie odnosi się do konkretnego okresu od XVII wieku do początku XVIII wieku^th stulecie. W tym czasie styl, który powstał we Włoszech około 1600 roku, stał się popularny w całej Europie i poza nią.

Według Stip International - i słownik Webstera - termin barok prawdopodobnie pochodzi od portugalskiego słowa „barocco”, co oznacza „nierówną perłę”. Styl ten zazwyczaj wykorzystuje klasyczne porządki i ozdoby w swobodny i rzeźbiarski sposób, który wywołuje ruch i ma dramatyczny efekt. Barokowy styl przenikał większość dziedzin kultury, w tym ogrody, architekturę, muzykę i sztukę.

Barokowa architektura podkreślała odważne masowanie, kolumnady, kopuły, jasne i cieniowane „malarskie” kolory oraz śmiałą grę objętości i pustki. To także epoka, w której pojawiły się monumentalne klatki schodowe - Wikipedia.

Meble z epoki baroku można rozpoznać po bardzo ozdobnym i luksusowym wyglądzie. Zawiłe, wyszukane i przesadne dekoracje są charakterystyczne i najczęściej obejmują kwiaty, liście i aniołki. Barokowe meble były bardzo szczegółowe i nadmiernie zdobione, dając ogólny wygląd jest wspaniały i bogaty, ale symetryczny i zrównoważony. Według Muzeum Wiktorii i Alberta Londyn, wnętrza epoki baroku były luksusowe: meble były obite bogatym aksamitem i adamaszkiem, oprawione w pozłacane drewno i intarsję. Styl pozostał modny aż do około 1725 roku.

5 Charakterystyka mebli barokowych

Muzeum wyjaśnia, że ​​meble barokowe mają kilka charakterystycznych cech:

Motywy liściowe - Barokowy styl wykorzystywał dużą ilość roślin w swojej ornamentacji, w tym przewijane liście i girlandy kwiatów.

Intarsja - Intarsja polega na układaniu różnokolorowych oklein drewnianych na powierzchni mebli. Rzemieślnicy mebli nauczyli się tej techniki od francuskich i holenderskich stolarzy.

Putti - To włoskie słowo, które oznacza „chłopcy” i odnosi się do pulchnych niemowląt używanych w wielu barokowych dekoracjach.

Herby i inicjały - Monogramy używane do celów dekoracyjnych były powszechne w meblach w stylu barokowym, podobnie jak heraldyczne herby.

Motyw Lambrequin - Zauważyliśmy już, że epoka baroku charakteryzowała się luksusowymi tkaninami, a cechy tych tkanin były również wykorzystywane w innych mediach. Motyw tkaniny z frędzlami, zwany lambrekinem, jest jednym z najczęściej spotykanych.

Francuzi byli głównymi mieszkańcami stylu barokowego. Panowanie Ludwika XIV oznaczało koniec renesansu, a powstanie tego bardzo wpływowego stylu, często uważanego za najwspanialszy ze stylów francuskiego okresu, pisze V&A. W tej epoce świetnie prosperowali projektanci mebli i stolarze. Andre Charles Boulle był stolarzem króla Ludwika XIV i był jednym z największych artystów w dziedzinie inkrustowania hebanu drewnem ze skorupy żółwia, mosiądzu i innych metali. Stworzył wspaniałe dzieła, które poznaliśmy jako należące do barokowego wieku Ludwika XIV.

Pierwotnie meble z epoki baroku miały odwrócone lub cokole, a później zakrzywione nogi. Jest to okres, w którym małe, okrągłe i podłużne stoły i konsole stały się powszechne, według muzeum. Komody i szafki, wiele z inkrustowanymi drewnianymi panelami, były bardzo modne. Producenci szafek używali głównie dębu, orzecha włoskiego, kasztanowca i hebanu. Wiele ozdób wykonano z drzewa różanego, drzewa sandałowego, tulipanowca i innych egzotycznych gatunków drewna.

Charakterystyczny jest również podstawowy kształt mebli barokowych: zakrzywione nogi są znakiem rozpoznawczym tego okresu. Te ręcznie robione kawałki w większości pochodziły z Włoch i były wykonane z najlepszych lasów. Elementy tapicerowane można było pokryć tkaniną lub skórą, ale drewno zawsze stanowiło ważny element każdego mebla w stylu barokowym.

Pierwsze kawałki barokowych mebli zostały pokryte przezroczystą warstwą lakieru, podkreśla Stip. Z biegiem czasu zmieniły się preferencje i powstały różne rodzaje mebli w stylu barokowym. Wśród bogatych, kawałki ze złotym drewnem były bardzo popularne jako symbol statusu. Czasami ta farba - w kolorze złotym lub białym - miała trzeszczące wykończenie.

Różnica między stylem barokowym a rokokowym

Rokoko

Lżejszy, bardziej zgrabny styl rokokowy powstał we Francji i przyszedł pod koniec okresu baroku. W rzeczywistości jest uważany za podzbiór epoki baroku, notatki SF Gate HomeGuides. W rzeczywistości niektórzy historycy nazywają to późnym barokiem.Rokoko to styl, który był używany w projektowaniu wnętrz i sztuce przez artystów i projektantów, ale nie przez architektów. Niezależnie od tego był to krótszy okres stylistyczny: epoka baroku obejmowała 17 lat^th Wiek jednak rokokowy trwał od lat trzydziestych XVIII wieku do lat sześćdziesiątych XVII wieku, kiedy to był w czasach Ludwika XV.

Termin rokoko wywodzi się z francuskiego słowa rocaille, które oznaczało pokrytą skorupą pracę skalną, która była używana do dekorowania sztucznych grot, pisze Britannica. Rocaille odnosi się również do tego, jak miłość francuska do układania kamiennych ogrodów w kształcie muszelek.

Podczas gdy barok był bogaty i cięższy - bardziej „poważny” - rokoko uważane jest za bardziej lekkie, błahe, fantastyczne i kapryśne. Dekoracja była zazwyczaj używana do tworzenia poczucia przepływu, szczególnie przy użyciu abstrakcyjnych i asymetrycznych szczegółów. Często zawierał także wpływy azjatyckie, takie jak chinoiseries. Handel z Dalekim Wschodem wpłynął na motywy dekoracyjne, a te wzory i lakiery stały się coraz bardziej modne.

Styl ten powstał jako „bunt przeciwko nudnym i uroczystym projektom barokowym dworów królewskich Francji w Wersalu”. Ogólny nastrój epoki rokoko polegał na wygodzie, cieple, prywatności i nieformalności w przeciwieństwie do ciężkiego barokowego stylu, który oznaczało również, że Bóg i Kościół są potężni.

Według DenGarden, wnętrze i jego elementy uznawano za jeden organizm, aby zharmonizować i stworzyć jednolity efekt. Wykonane na zamówienie elementy były częścią wysiłku zmierzającego do stworzenia wspólnego wystroju wnętrza. Dużo planowania poświęcono na rozmieszczenie mebli, kształty elementów i dekoracyjne elementy elementów.

Styl rokokowy promował również salon jednopiętrowy, aby promować intymność, i nie był tak skupionym, imponującym gościem, jak era baroku z jego dwupiętrowymi pokojami. W tej epoce pojawiły się również buduar, a także pokoje poświęcone przyjemnościom takim jak gry, muzyka i czytanie. Szezlong powstał w tym okresie.

Zamiast zaczynać od początku, zamożni właściciele posiadłości utrzymywali barokową architekturę swoich domów, ale odnowili we wnętrzach tynki, malowidła ścienne, lustra, meble i porcelanę w lżejszym, bardziej kobiecym stylu.

Kiedy patrzysz na meble barokowe i rokokowe, wydają się całkiem podobne. Oba są mocno udekorowane, mają wyprofilowane nogi - czasami nogi zwierząt - i zawierają skomplikowane ozdoby zwojów, liści i muszli. Ale przyjrzyj się bliżej, a różnice zaczną się pojawiać: meble rokokowe są bardziej delikatne i kobiece i używają jaśniejszych odcieni kości słoniowej, złota i pastelowych kolorów. Nogi krzesła są cieńsze, fotele mają organiczną formę i szersze ramiona. Ponadto symetria nie jest krytyczna. Tapicerka w stylu rokokowym jest podobna do baroku, ale zawiera brokatele i jedwabie w kwiatki lub malowane.

Wnętrza rokoko często podkreślają duże świeczniki, wspaniałe żyrandole i kinkiety ścienne, używane do stworzenia przytulnej przestrzeni. Lustra mają również wyraźny wpływ na zwiększenie poczucia otwartej przestrzeni. Ich bogato złocone ramy często wisiały na ścianach z kwiatowymi rzeźbami.

Podczas gdy oba style nadają sztuce znaczenia, sztuka rokokowa wykorzystuje pastelowe kolory, serpentynowe krzywe i zawiera lżejsze tematy, takie jak romantyczna miłość i portretowość. Sztuka barokowa jest mroczniejsza, bardziej dramatyczna i teatralna.

Styl rokokowy zaczął spadać na popularności w latach pięćdziesiątych XVII wieku. Krytycy we Francji zaatakowali jej trywialność i nadmierną ornamentykę, prowadząc do bardziej surowego ruchu neoklasycznego w latach 60. XVIII wieku.

Tak, każdy styl ma swoje własne cechy, ale ponieważ rokoko wyrosło z epoki baroku, mają one kilka podobieństw. Te cechy ułatwiają mieszanie i dopasowywanie elementów. Ci, którzy uwielbiają ozdobny charakter tych stylów, mogą cieszyć się barokiem w przestrzeni. Jednak do dzisiejszych nowoczesnych wnętrz można włączyć tylko kilka mebli barokowych i rokokowych, więc ludzie, którzy na ogół wolą czystsze linie, wciąż mogą wstrzyknąć pozłacane kaprysy do wnętrza.