Kiedy pojedyncze mieszkanie już nie wystarcza, zwłaszcza jeśli jest to mieszkanie o bardzo ograniczonej powierzchni, czasami idealnym rozwiązaniem jest dołączenie go do sąsiedniego mieszkania, aby stworzyć większy i bardziej przyjemny dom. Tak było w przypadku dwóch małych mieszkań w 16. dzielnicy Paryża we Francji.
Oba mieszkania zostały połączone, aby stworzyć mieszkanie dwupoziomowe. Klientami była para z trójką dzieci. Przed transformacją mieszkali w dolnym mieszkaniu, które znajdowało się na 6. piętrze. Gdy nadarzyła się okazja, połączyli swój dom z mieszkaniem na 7. piętrze.
Podczas remontu i budowy usunięto wszystkie ściany wewnętrzne i zreorganizowano całą przestrzeń. Na szóstym piętrze powstały cztery pojedyncze pokoje, podczas gdy siódme piętro stało się jedną otwartą przestrzenią zawierającą pomieszczenia ogólnodostępne.
Dawne wejście na szóstym piętrze nie jest już używane, ale funkcjonowało na specjalne okazje. Wszystkie prywatne pokoje zebrano w dolnej części mieszkania. Przestrzenie recepcyjne i pomieszczenia mieszkalne znajdują się na 7. piętrze.
Na piętrze mieści się teraz wejście, szatnia, łazienka dla gości, kuchnia, jadalnia, salon i taras. Wszystkie te funkcje dzielą otwartą przestrzeń bez ścian działowych. Różnica między nimi polega na wykorzystaniu mebli i jest podkreślona przez wybór materiałów i kolorów.
Ta cała transformacja była wynikiem współpracy Ulli Heckmanna i Eitan Hammer Architecture. Projekt został ukończony w 2014 r., A wynikowy apartament dwupoziomowy ma łącznie 185 metrów kwadratowych.
Rozmyślnie wybierając ograniczoną paletę materiałów i ograniczając je do minimum, zespół pozwolił, by dwupoziomowy dom stał się otwartym i hojnym domem o przestronnym i przestronnym wnętrzu.
Klienci zażądali jak największej ilości miejsca do przechowywania, dzięki czemu wszystkie pokoje zostały wyposażone w niestandardowe szafki i dodatkowe funkcje. Wszystkie ich projekty są proste i nowoczesne, z czystymi liniami i neutralnymi kolorami. Okazyjny akcent meblowy nadaje charakteru pokojom.
Otwarta przestrzeń społeczna jest określona głównie przez biało-szare połączenie z okazjonalnym dotykiem koloru, który jest w postaci czerwonego krzesła akcentującego lub mieszanki różnokolorowych krzeseł jadalnych. Przestrzenie są również definiowane w inny sposób.
Wejście, kuchnia i jadalnia mają betonową podłogę, podczas gdy inne pomieszczenia socjalne wraz z pokojami prywatnymi i schodami mają drewniane parkiety. Ta kombinacja jest prosta i praktyczna, pomagając stworzyć wyraźne, ale płynne rozróżnienie między różnymi strefami i stworzyć zrównoważoną i harmonijną atmosferę, w której ciepłe i chłodne elementy mieszają się naturalnie.
Sypialnia rodziców jest połączona z łazienką, tworząc apartament główny. Obszar ten obejmuje również opatrunek i małe gabinet. Dzieci dzielą jedną łazienkę i oddzielną toaletę. Ich sypialnie są proste, eleganckie i zachęcające, dzieląc podobieństwa z resztą pomieszczeń.
