Rezydencja ta, położona w Bejrucie w Libanie, jest także domem architekta, który ją sobie wyobrażał, Bernarda Khoury. Projekt powstał w 2008 r., A rezydencja została ukończona w 2013 r. Jest to trzypiętrowa konstrukcja zbudowana na 9-piętrowym budynku.
Chociaż nie ma żadnych widocznych elementów strukturalnych z budynkiem, na którym stoi, kontrast między nimi nie jest dokładnie dramatyczny. Jednak rezydencja działa jako niezależna struktura.
Pierwsze piętro i antresola tworzą strefę mieszkalną, a najwyższy poziom obejmuje sypialnie dla gości, basen i ogród na dachu i taras.
Recepcja, jadalnia, główna sypialnia i kuchnia znajdują się na niższym poziomie. Biblioteka o podwójnej wysokości ze stalowym mostem kratowym rozciąga się również na poziom antresoli. Okna sięgające od podłogi do sufitu wystawiają rezydencję na widok miasta. Rzeźbiarski projekt krzesła Lui Philippe'a Bestenheidera pozwala, by ten element stał się subtelnym punktem centralnym w części wypoczynkowej.
Układ i ogólny projekt są swobodne, przyjazne i proste. Na podłogach i ścianach zastosowano drewniane okładziny panelowe, dzięki czemu pomieszczenia są ciepłe i zachęcające. Przemysłowe akcenty uzupełniają nowoczesne i tradycyjne elementy. Długi i wąski stół jadalny łączy wszystkie pozostałe meble w bardzo naturalny sposób.
Sufit w salonie ma wygląd przemysłowy i zawiera wszystkie urządzenia wentylacyjne i klimatyzacyjne. Został pomalowany na czarno, aby pasował do konstrukcji stalowej, która określała wystrój.
Znajdująca się w centrum miasta rezydencja oferuje widoki takich miejsc jak cmentarz, hipodrom i inne budynki instytucjonalne. To może być marzycielski krajobraz, który inni mają na myśli, ale na pewno jest dramatyczny.
Ogólnie rzecz biorąc, projekt jest męski, co sprawia, że jest on marzycielską kawalerką. Wysokie sufity, okna sięgające od podłogi do sufitu, wszystkie akcenty przemysłowe i czarne detale nadają rezydencji silny i imponujący urok.
Mimo to całe drewno użyte we wnętrzu rozgrzewa atmosferę, zmieniając ją w przyjemny i bardzo przyjemny dom.
Na antresoli znajdują się jeszcze dwie sypialnie i kontynuacja biblioteki. Najbardziej niezwykłą i interesującą cechą tutaj musiałby być most, który otacza bibliotekę i okna.
Na najwyższym poziomie znajduje się basen i taras na dachu, a także pokoje gościnne. Warstwa przezroczystych szklanych paneli otacza taras ze względów bezpieczeństwa, ale nie przeszkadza to widokom.
Inną interesującą cechą są dwa sygnalizacyjne światła antenowe umieszczone na górze rezydencji. Można je zobaczyć z sąsiednich dzielnic i przekształcić rezydencję w punkt orientacyjny dla okolicy.
