London Design Festival 2016 ma jedną z najbardziej niezwykłych i intrygujących atrakcji: gigantyczny uśmiech. Instalacja została zaprojektowana przez architekta Alison Brooks i została wyświetlona tutaj w okresie od 17 września do 12 października. Jest to struktura, która rozciąga materiały do granic możliwości. Jest zbudowany z drewna CLT (cross-laminated wood) i twardego drewna. To najbardziej złożona struktura CLT, jaką kiedykolwiek zbudowano.
Cała instalacja ma 34 metry długości i 3 metry wysokości i została wykonana w całości z drewna tulipanowca. Najciekawszym szczegółem jest jednak jego kształt. Został zaprojektowany z dwoma otwartymi końcami, które są zakrzywione w górę. Te dwa otwarte końce służą jako platformy widokowe. Struktura jako całość ma kształt łuku do góry nogami.
Odwiedzający mogą wejść do instalacji przez jedyne drzwi i rampę, które są zintegrowane w części centralnej. Następnie mogą przejść po zboczu, aby dotrzeć do jednej z dwóch platform widokowych, z których mogą podziwiać okolicę.
Ściany są perforowane szeregiem owalnych otworów o wielkości od 12 do 20 cm. Filtrują się w świetle dziennym i umożliwiają odwiedzającym wyjście na szczyt. Ich rola jest głównie dekoracyjna, a te małe otwory dodają odrobinę zabawy całemu zespołowi, dzięki czemu instalacja jest bardziej interaktywna i wciągająca.
Projekt rozciąga materiały do granic możliwości. CLT jest niewiarygodnie mocny, ale także lekki i te dwie cechy łącznie pozwalają na łatwą instalację, solidną konstrukcję i łatwość obsługi. Drewno tulipanów użyte w projekcie charakteryzuje się również szeregiem pięknych i ciekawych detali, które dają w efekcie czysty, elegancki, ciepły i bogaty wygląd.
Wykorzystano w sumie 12 dużych paneli CLT, a sześć z nich jest zakrzywionych. Około 6.000 długich śrub utrzymuje całą instalację razem. Kształt instalacji stwarzał kilka problemów. Na przykład, ponieważ ma 12-metrowe ramiona wspornikowe, przypomina gigantyczną piłę. Cały zespół musiał znaleźć sposób, aby upewnić się, że struktura nie porusza się jak fotel bujany, nawet gdy kilka osób jest zebranych na jednym końcu, a drugi jest pusty.
Aby zapewnić stabilność instalacji i zapobiec kołysaniu, cała konstrukcja została zakotwiona do dużej drewnianej kołyski wypełnionej 20 tonami stalowych przeciwwag. W ten sposób zachowuje swój kształt przez cały czas, a podobieństwo do huśtawki jest mniej widoczne. W rzeczywistości instalacja wygląda bardziej jak uśmiech i to właśnie promuje projekt.
W nocy, kiedy światła są włączone, struktura wygląda jak olbrzymia latarnia, gdy jest widziana z boku. Jednocześnie dostępne są akcenty świetlne, które podkreślają jego ciekawy i niezwykły kształt i sprawiają, że mocna podstawa wyróżnia się, odsłaniając wejście.
