Nie ma to jak uczucie bycia otoczonym dużym, miękkim krzesłem, z podciągniętymi kolanami i miękkością dookoła - o tym Florence Knoll wiedziała, kiedy poprosiła legendarnego projektanta Eero Saarinena o zaprojektowanie dla niej krzesła. Produktem jego innowacyjnej umiejętności projektowej było krzesło łonowe, które stało się kultowym klasykiem z połowy wieku.
Opatentowany „Womb Chair” Saarinena powstał dzięki współpracy z Charles Eames i ich chęci formowania laminowanego drewna w trzech wymiarach, zgodnie z Design Museum. Saarinen chciał stworzyć wygodne krzesło, które nie przypominałoby typowego sztywnego krzesła. Chciał, aby ludzie mogli łatwo siedzieć na różnych stanowiskach.
Szukając stolarza do stworzenia swojego modelu, Saarinen i Eames natknęli się na stocznia, który używał włókna szklanego, co okazało się bardzo przydatne do tworzenia skomplikowanych krzywych i kształtów. Do siedzenia i oparcia krzesła użyli luźnych poduszek wypełnionych pianką lateksową. Krzesło Womb zostało zaprojektowane w 1946 roku, a ostatecznie wyprodukowane w 1848 roku.
Saarinen był fińsko-amerykańskim architektem, uznanym za swoją pracę solową, a także za współpracę z innymi projektantami, takimi jak Charles Eames. Prawdopodobnie najbardziej znany ze swoich projektów mebli, Saarinen był po raz pierwszy nagradzanym architektem, którego dzieła obejmują St.Louis Gateway Arch, terminal TWA w JFK i główny terminal w Dulles International Airport, wraz z imponującymi budynkami korporacyjnymi na całym świecie.
Krzesło Womb było i nadal jest produkowane przez Knoll, znanego producenta wysokiej klasy mebli, produkującego linie handlowe i mieszkaniowe. Firma z siedzibą w Pensylwanii została założona w 1938 roku i wyróżnia się współpracą z takimi projektantami, jak Mies Van Der Rohe, Ray i Charles Eames oraz Marcel Breuer, oprócz Saarinen. Ponad 40 kawałków Knoll jest częścią stałej kolekcji Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku.
Utwór jest również interesujący ze względu na swoją rolę w akceptacji nowoczesnych mebli. W 1959 roku krzesło Womb wylądowało na okładce Saturday Evening Post, gdy słynny Normal Rockwell umieścił go w jednym ze swoich kultowych obrazów na okładce. W analizie obrazu The Magazine Antiques mówi, że obraz „obejmuje skomplikowany publiczny odbiór modernizmu w latach pięćdziesiątych”.
„Jeśli okładka magazynu Rockwell reprezentuje udomowienie przewodniczącego Saarinena, oznacza to ostatni etap trwającego dekadę projektu przekonania konsumentów po wojnie do kupowania tych mebli” - mówi magazyn. Dalej mówi się, że na początku lat 50. nabywcy mebli obawiali się modernizmu ze względu na nowe wzory i nieznane materiały.
W tamtych czasach czasopisma starały się sprzedawać publiczności nowy styl mebli, skupiając się na upraszczaniu życia i otwieraniu przestrzeni w nowych, małych domach podmiejskich - jak na ironię, wciąż są tematami bardzo interesującymi dzisiaj.
Ostatecznie utwory Saarinena zyskały status kultu, a opinia publiczna nie potrzebowała już więcej przekonywania do kupowania jego krzeseł, co uosabiało „niezmącony spokój”, mówi The Magazine Antiques.
Zakup autentycznego krzesła łonowego dziś może być kosztowną propozycją - modele wykonane przez Knoll kosztują około 1000 dolarów. Tak, możesz kupić tańsze wersje krzesła z macicą, ale jeśli czytasz komentarze w Internecie, jest to „uważaj na kupującego”, jak w przypadku większości nokautów. Jeśli kupujesz używane lub klasyczne krzesło łonowe, jest kilka szczegółów, na które możesz zwrócić uwagę, aby zidentyfikować autentyczne krzesło łonowe.
Po pierwsze, rozmiar jest ważny. Oficjalne wymiary krzesła Womb to 35,5 x 40 x 34 cale. Popularny efekt nokautów jest zwykle o 5 lub 6 cali większy. Jeśli to możliwe, usiądź na krześle, aby sprawdzić, czy czuje się dobrze - i nie kupuj go, nie siedząc na pierwszym miejscu!
Innym wymownym szczegółem jest szycie, które powinno być równe, schludne i ciasne. Niedbałe szczegóły wskazują, że nie jest to prawdziwe krzesło łonowe.
