Domy zbudowane z narzuconych kontenerów transportowych są dość kontrowersyjne. Niektórzy je kochają, a niektórzy ich nienawidzą, a po każdej stronie są pewne ważne punkty. Ale teraz nie wchodzimy w to wszystko. Mamy na myśli tylko jeden dom.
To dom RDP, rezydencja położona w Pichincha, Ekwador. Został zbudowany tutaj przez duet architektów Moreno Flores i Sebastian Calero. Współpracowali ze sobą i wykorzystywali swoje doświadczenie, nadając nowe znaczenie podstawowym elementom i wykorzystując materiały zregenerowane i wielokrotnego użytku, aby uprościć proces budowy i uczynić każdy projekt wyjątkowym.
Klient chciał, aby był to bardzo prosty dom, który skupia się na funkcjonalności. Musiał być także domem demontowalnym, który klient mógłby włamać się do modułów i przetransportować w inne miejsce, jeśli to konieczne.
Architekci postanowili wykorzystać kontenery wysyłkowe, a ich decyzja była inspirowana stylem życia i osobistymi preferencjami klienta oraz historią. Taka konstrukcja pozwoliła na głębokie zrozumienie wszystkich elementów i dużą elastyczność pod względem układu i ogólnej struktury.
W sumie do tego projektu wykorzystano siedem kontenerów o długości 20 stóp i jeden o wymiarach 40 stóp. Faza budowy została podzielona na cztery fazy. Najpierw architekci zdecydowali o umieszczeniu każdego pojemnika na podstawie warunków na miejscu.
Następnie pojemniki zostały zmontowane i ustawione, a dom zaczął stopniowo nabierać kształtu. Następnie dodano dodatkowy system belek metalowych, którego rolą było wzmocnienie konstrukcji kontenerów w oparciu o projekt domu. Ostatnim krokiem było dodanie wszystkich kabli i nadanie im kształtu.
Miejsce, w którym umieszczono dom, jest w większości płaskie i zielone, co znacznie ułatwia proces budowy. Jest również wystarczająco daleko od miasta, aby z dala od hałasu i niepokoju, a tym samym służy jako spokojny i relaksujący wypoczynek.
Kontenery używane w projekcie są pełne historii i każdy z nich zawiera historię. Architekci chcieli świętować to wszystko i ujawnić ich prawdziwą naturę. W rezultacie zdecydowali się usunąć całą farbę fabryczną i odsłonić posiłek pod nią.
Wszystkie niedoskonałości pojemników stały się cechą charakterystyczną dla domu i zostały przyjęte z entuzjazmem. Jak widzisz, granice między salą wewnętrzną a zewnętrzną naprawdę nie istnieją w tradycyjnym znaczeniu tego pojęcia.
Przestrzenie wewnętrzne swobodnie i otwarcie komunikują się z otoczeniem. To silne połączenie z zewnętrzem jest zmaterializowane w postaci szklanych ścian i ścianek działowych oraz zadaszonych przestrzeni. Obszar socjalny rozciąga się na zewnątrz i ma zadaszoną konstrukcję przypominającą pokład z wolnostojącym kominkiem i stolikiem do pnia drzewa.
Wewnętrzne szklane ściany oddzielają tę przestrzeń od części dziennej i jadalnej. Są to okna z podświetleniem, które wpuszczają dużo naturalnego światła, a wystrój wnętrza jest połączeniem nowoczesności, stylu rustykalnego i przemysłowego.
Zamiast fantazyjnych schodów, jest tylko prosta czerwona drabina, która prowadzi na poddasze. Znajduje się przy kuchni, która jest przytulnym zakątkiem z drewnianą wyspą, która oddziela ją od jadalni i pozostałej części otwartego piętra.Istnieje również ręczna winda, która zapewnia dostęp do wyższego poziomu.
Sypialnia jest jedną z najpiękniejszych przestrzeni. Ma ogromne okna i panoramiczny widok na okolicę. Meble są proste, a nacisk kładzie się na poglądy i autentyczność materiałów.
Podobne podejście zastosowano przy projektowaniu i dekorowaniu wszystkich innych przestrzeni, takich jak korytarze, łazienka lub mniejsze pomieszczenia wypoczynkowe.
